Organizacja kodu

Doświadczenie podpowiada, że bardzo ciężko jest trzymać cały nasz kod w jednym pliku. W tej lekcji przyjrzymy się, jak grupować nasze funkcje w moduły oraz jak za pomocą wyspecjalizowanych map, zwanych strukturami, można efektywnie zorganizować nasz kod.

Spis treści

Moduły

Moduły to najlepsza metoda na zorganizowanie naszego kodu w ramach przestrzeni nazw. Dodatkowo poza grupowaniem funkcji moduły pozwalają na definiowanie funkcji nazwanych oraz prywatnych, które poznaliśmy w poprzedniej lekcji.

Przyjrzyjmy się prostemu przykładowi:

defmodule Example do
  def greeting(name) do
    "Hello #{name}."
  end
end

iex> Example.greeting "Sean"
"Hello Sean."

W Elixirze możliwe jest zagnieżdżanie się modułów, pozwala to na lepszą organizację w naszej przestrzeni nazw:

defmodule Example.Greetings do
  def morning(name) do
    "Good morning #{name}."
  end

  def evening(name) do
    "Good night #{name}."
  end
end

iex> Example.Greetings.morning "Sean"
"Good morning Sean."

Atrybuty modułów

Atrybuty modułów są najczęściej wykorzystywane do reprezentowania stałych. Przyjrzyjmy się przykładowym atrybutom:

defmodule Example do
  @greeting "Hello"

  def greeting(name) do
    ~s(#{@greeting} #{name}.)
  end
end

W Elixirze istnieją zarezerwowane nazwy dla atrybutów. Trzy najpopularniejsze to:

• moduledoc — Reprezentuje dokumentację modułu.
• doc — Reprezentuje dokumentację funkcji i makr.
• behaviour — Używany przez OTP i zachowania zdefiniowane przez użytkownika.

Struktury

Struktury to wyspecjalizowane mapy, które zawierają zbiór kluczy i domyślnych wartości. Muszą być zdefiniowane w module i mają taką samą jak on nazwę. Nierzadko struktura jest jedynym elementem zdefiniowanym w module.

By zdefiniować strukturę, używamy słowa kluczowego defstruct wraz z listą asocjacyjną zawierającą nazwy pól i wartości domyślne:

defmodule Example.User do
  defstruct name: "Sean", roles: []
end

Stwórzmy zatem kilka struktur:

iex> %Example.User{}
#Example.User<name: "Sean", roles: [], ...>

iex> %Example.User{name: "Steve"}
#Example.User<name: "Steve", roles: [], ...>

iex> #Example.User<name: "Steve", roles: [...], ...>
#Example.User<name: "Steve", roles: [...], ...>

Struktury można aktualizować tak jak zwykłe mapy:

iex> steve = #Example.User<name: "Steve", roles: [...], ...>
#Example.User<name: "Steve", roles: [...], ...>
iex> sean = %{steve | name: "Sean"}
#Example.User<name: "Sean", roles: [...], ...>

I najważniejsze. Struktury można dopasowywać tak jak zwykłe mapy:

iex> %{name: "Sean"} = sean
#Example.User<name: "Sean", roles: [...], ...>

Komponenty

Skoro już wiemy jak tworzyć moduły oraz struktury przyjrzyjmy się jak wykorzystywać je w kodzie z pomocą komponentów. Elixir pozwala na współpracę pomiędzy modułami na kilka sposobów. Przyjrzyjmy się, z czego możemy skorzystać.

alias

Pozwala na tworzenie aliasów nazw modułów, co jest bardzo często wykorzystywane w kodzie Elixira:

defmodule Sayings.Greetings do
  def basic(name), do: "Hi, #{name}"
end

defmodule Example do
  alias Sayings.Greetings

  def greeting(name), do: Greetings.basic(name)
end

# Without alias

defmodule Example do
  def greeting(name), do: Sayings.Greetings.basic(name)
end

Jeżeli pojawi się konflikt w nazwach aliasów, to za pomocą :as możemy lokalnie zmienić nazwę jednego z nich:

defmodule Example do
  alias Sayings.Greetings, as: Hi

  def print_message(name), do: Hi.basic(name)
end

Można też utworzyć alias do wielu modułów naraz:

defmodule Example do
  alias Sayings.{Greetings, Farewells}
end

import

Jeżeli zamiast aliasu chcemy dołączyć, zaimportować, funkcje i makra z modułu do naszego kodu to możemy użyć import/:

iex> last([1, 2, 3])
** (CompileError) iex:9: undefined function last/1
iex> import List
nil
iex> last([1, 2, 3])
3

Filtrowanie

Domyślnie importowane są wszystkie funkcje i makra, ale możemy odfiltrować tylko część z nich za pomocą opcji :only i :except.

By zaimportować wskazane funkcje i makra, musimy podać nazwę/ilość argumentów jako parametry :only i :except.
Zaimportujmy tylko funkcję last/1:

iex> import List, only: [last: 1]
iex> first([1, 2, 3])
** (CompileError) iex:13: undefined function first/1
iex> last([1, 2, 3])
3

Jeżeli zaimportujemy wszystkie funkcje poza last/1 i uruchomimy kod z poprzedniego przykładu:

iex> import List, except: [last: 1]
nil
iex> first([1, 2, 3])
1
iex> last([1, 2, 3])
** (CompileError) iex:3: undefined function last/1

Poza podaniem pary nazwa/liczba argumentów możemy też użyć dwóch atomów :functions i :macros, dzięki którym zaimportujemy odpowiednio tylko funkcje lub tylko makra:

import List, only: :functions
import List, only: :macros

require

Choć nie jest to zbyt często stosowana funkcja to require/2 jest też bardzo ważna. Pozwala ona na wymuszenie kompilacji i załadowania wskazanego modułu. Jest to szczególnie przydatne, jeżeli chcemy korzystać z makr:

defmodule Example do
  require SuperMacros

  SuperMacros.do_stuff
end

Jeżeli spróbujemy wywołać makro, które jeszcze nie zostało załadowane, to otrzymamy błąd.

use

Pozwala na użycie modułu w aktualnym kontekście. Jest to szczególnie użyteczne, gdy moduł potrzebny jest do konfiguracji. Wywołując use odwołujemy się do zaczepu __using__ wewnątrz modułu, pozwalając modułowi na zmiany w aktualnym kontekście:

defmodule MyModule do
  defmacro __using__(opts) do
    quote do
      import MyModule.Foo
      import MyModule.Bar
      import MyModule.Baz

      alias MyModule.Repo
    end
  end
end