Zanim zajmiemy się bardziej zaawansowanymi aspektami Elixira musimy poznać mix. Jeżeli znasz Ruby to mix jest odpowiednikiem Bundlera, RubyGems i Rake. Jest to kluczowy element każdego projektu tworzonego w Elixirze i w tej lekcji przyjrzymy się najważniejszym jego funkcjom. By uzyskać pełną listę oferowanych funkcji, wpisz mix help.
Dotychczas pracowaliśmy z interpreterem iex, który ma dość ograniczone możliwości. Chcąc napisać coś bardziej rozbudowanego, musimy nasz projekt podzielić na wiele plików, by móc zarządzać kodem. Mix pozwala nam na efektywne zarządzanie projektem.
Kiedy będziesz gotowy, by stworzyć swój pierwszy projekt w Elixirze zrób to poleceniem mix new. Generator stworzy strukturę katalogów oraz niezbędne pliki projektu. Jest to bardzo proste, a zatem zaczynajmy:
$ mix new example
W konsoli pojawi się informacja, że mix stworzył niezbędne pliki oraz katalogi:
* creating README.md
* creating .gitignore
* creating mix.exs
* creating config
* creating config/config.exs
* creating lib
* creating lib/example.ex
* creating test
* creating test/test_helper.exs
* creating test/example_test.exs
W tej lekcji skupimy się na pliku mix.exs. Skonfigurujemy naszą aplikację, zależności, środowisko oraz wersję. Otwórz plik w swoim ulubionym edytorze. Powinieneś zobaczyć coś w rodzaju (komentarze usunięte dla zwięzłości):
defmodule Example.Mixfile do
use Mix.Project
def project do
[app: :example,
version: "0.0.1",
elixir: "~> 1.0",
build_embedded: Mix.env == :prod,
start_permanent: Mix.env == :prod,
deps: deps]
end
def application do
[applications: [:logger]]
end
defp deps do
[]
end
end
Pierwsza sekcja, której się przyjrzymy to project. W niej definiujemy nazwę naszej aplikacji (app), określamy jej wersję (version), wersję Elixira (elixir) oraz listę zależności (deps).
Sekcja application jest używana w czasie tworzenia pliku aplikacji. Przyjrzymy się jej w następnej kolejności.
Może zajść potrzeba użycia iex w kontekście naszej aplikacji. Na całe szczęście z mixem jest to proste. Wystarczy uruchomić nową sesję iex z parametrami:
$ iex -S mix
Tak uruchomiony iex załaduje na starcie aplikację wraz z zależnościami.
Mix jest cwany i będzie kompilował tylko zmieniony kod, ale czasami zachodzi potrzeba skompilowania całego projektu. W tej części przyjrzymy się jak kompilować projekt i co robi kompilator.
Do skompilowania projektu wystarczy polecenie mix compile wywołane w katalogu głównym projektu:
$ mix compile
Nasz projekt nie zawiera zbyt wielu elementów, a zatem komunikat nie będzie zbyt ekscytujący, ale jednak liczymy na sukces:
Compiled lib/example.ex
Generated example app
W trakcie kompilacji mix tworzy katalog _build, w którym umieści wyniki. Jak zajrzymy do katalogu _build, zobaczymy naszą skompilowaną aplikację: example.app.
Jak na razie nasz projekt nie ma żadnych zależności, ale nic nie stoi nam na przeszkodzie, by je dodać.
Dodanie nowej zależności odbywa się w sekcji deps w pliku mix.exs. Lista zależności zawiera krotki o dwóch obowiązkowych elementach i jednym opcjonalnym: atomie reprezentującym nazwę pakietu, ciągu znaków określającym wersję oraz opcjonalnych przełącznikach.
Rzućmy okiem na przykład na projekt phoenix_slim:
def deps do
[{:phoenix, "~> 1.1 or ~> 1.2"},
{:phoenix_html, "~> 2.3"},
{:cowboy, "~> 1.0", only: [:dev, :test]},
{:slime, "~> 0.14"}]
end
Jak zapewne się domyślasz zależność cowboy jest potrzebna tylko w fazie rozwoju i testów aplikacji.
Jak już skonfigurujemy nasze zależności, trzeba je jeszcze pobrać. Jest to zachowanie analogiczne do bundle install:
$ mix deps.get
I to wszystko! Zdefiniowaliśmy i pobraliśmy nasze zależności. Teraz możemy ich użyć jak zajdzie potrzeba.
Mix, tak jak Bundler, wspiera rozróżnianie środowisk. Domyślnie mamy zdefiniowane trzy z nich:
:dev — Środowisko domyślne.:test — Używane przez mix test. Omówimy je w kolejnych lekcjach.:prod — Używane, gdy uruchamiamy aplikację na produkcji.Aktualne środowisko dostępne jest w Mix.env. I jak można się spodziewać, istnieje możliwość skonfigurowania go za pomocą zmiennej systemowej MIX_ENV:
$ MIX_ENV=prod mix compile